Witaj na blogu poświęconemu muzyki rockowej, a konkretnie jej historii. Stronę stworzył Ciosek Piotr, a materiały dostępne są na wikipedii.
źródło: pinterest.com
źródło: loudwire.com
To podstawowa forma leżąca u fundamentów wszystkich stylów rockowych. Samo określenie „rock and roll” zostało zaczerpnięte bezpośrednio z tradycji bluesa. Po raz pierwszy wyrażenie to w znaczeniu stylu muzycznego zostało użyte przez Alana Freeda w 1951 roku. Wywodzi się z uproszczonego i zredukowanego, do trzech lub czterech akordów, schematu bluesowego granego w szybkim tempie przy pomocy zelektryfikowanych instrumentów. Dodatkowo obejmuje wpływy rhythm and bluesa, country i tradycyjnego jazzu. Pierwszy raz został użyty w piosence Trixie Smith „My Man Rocks Me (With One Steady Roll)” 1922 r.
źródło: ultimateclassicrock.com
Na początku rhythm & blues był wyłącznie dla Afroamerykanów. Wtedy pojawił się Alan Freed (ur. 1921 w Windber, Pensylwania, zm. 1965 w Palm Springs, Kalifornia), DJ z Cleveland i pomógł to zmienić. Zauważył, że biali nastolatkowie często kupowali w sklepach muzycznych albumy z muzyką Afroamerykanów. Zaczął promować tę muzykę pod nazwą „rock and roll” w radiu. Po raz pierwszy została użyta ta nazwa w znaczeniu muzycznym w 1951 roku. Tym samym Freed przyczynił się do obniżenia barier rasowych. Muzyka osiągnęła duży sukces i stała się dominującym nurtem. Alan Freed był też odpowiedzialny za organizację kilku z pierwszych rockandrollowych koncertów. Zmarł w wieku 43 lat na przewlekłą niewydolność nerek i marskość wątroby, co było następstwem alkoholizmu. W 1986 roku został nominowany do muzeum honorującego artystów i osoby, które wniosły znaczący wpływ do muzyki rockowej. 21 marca 2002 jego szczątki zostały przeniesione do Rock and Roll Hall of Fame.
źródło: rockhall.com
Rock and roll powstał w USA w połowie lat pięćdziesiątych XX wieku, a jego prekursorami byli Sister Rosetta Tharpe, Elvis Presley, Bo Diddley, Ritchie Valens, Chuck Berry, Little Richard, Jerry Lee Lewis, Carl Perkins, Buddy Holly i Eddie Cochran. We wczesnych latach sześćdziesiątych zaczął zdobywać sobie popularność w Europie. Z początku za sprawą odwiedzających ją muzyków amerykańskich, a następnie tworzony przez rodzimych muzyków, głównie brytyjskich. Brytyjska forma rock and rolla cechowała się bardziej wyrafinowaną formą, lecz zasadniczo nie odbiegała od amerykańskiego schematu. Do najwybitniejszych brytyjskich grup rockandrollowych należały: The Who, The Beatles, Queen, The Rolling Stones, The Kinks, Led Zeppelin, The Dave Clark Five, The Searchers i The Animals. Rock and roll w swej pierwotnej formie przestał istnieć w połowie lat sześćdziesiątych, przekształcając się w rock ze wszystkimi jego odmianami, m.in. psychodeliczny rock, hard rock, soft rock itd. W późniejszych dekadach pojawiały się próby rewitalizacji pierwotnego rock and rolla – jako punk rock, psychobilly i retro rock and roll.